Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Γαλλικοί ως το «κόκκαλο»

Μετά και την φαντασμαγορική τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2024, το πιο ασφαλές συμπέρασμα μπορεί να είναι μόνο ένα: πως αυτοί οι Αγώνες ήταν γαλλικοί ως το «κόκκαλο». Το κατά πόσο ωραίος ή όχι ήταν ο τρόπος και ο τόπος που οι Αγώνες αυτοί διεξήχθησαν είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό και συνδέεται αποκλειστικά με το πως ο καθένας από εμάς αντιλαμβάνεται τους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά και συνολικά τη ζωή.

Για τους Γάλλους, οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν μια ευκαιρία καινοτομίας σε όλα τα επίπεδα. Για παράδειγμα, ήταν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην ιστορία που η τελετή έναρξης έγινε σε εξωτερικό χώρο, σε μια περίοδο μάλιστα όπου τα ζητήματα ασφαλείας σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πολλά. Επίσης, έγινε σε μια πόλη που μαζί με τα προάστιά της αριθμεί πάνω από 12 εκατομμύρια κατοίκους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε σχέση με τη δυσκολία της οργάνωσης.

Ως προς το οργανωτικό της κομμάτι λοιπόν, η τελετή έναρξης των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία άλλη ακριβώς επειδή δεν ήταν σαν καμία άλλη. Το σχέδιο των διοργανωτών αλλά και τα εμπόδια που έπρεπε να υπερβούν για να το εφαρμόσουν επιτυχώς ήταν εντελώς διαφορετικά από κάθετί άλλο που έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν.

Ως προς το περιεχόμενό της, στην τελετή έναρξης επιδιώχθηκε η σύνδεση του παλαιού με το νέο, η ανάδειξη μερικών από τις πιο σημαντικές ιστορικές επιτυχίες του γαλλικού λαού αλλά και η αφιλτράριστη προβολή των χαρακτηριστικών της γαλλικής κοινωνίας, έτσι ακριβώς όπως αυτή είναι σήμερα. Πολυπολιτισμική, συμπεριληπτική, καινοτόμα, θρησκευτικά ουδέτερη, ριζοσπαστική αλλά και περήφανη για όλα αυτά μαζί και πολλά ακόμη.

Η σκηνή με τη Lady Gaga να δίνει παράσταση τραγουδώντας το “Mon truc en plumes” της  Zizi Jeanmaire, η αποκεφαλισμένη Μαρία Αντουανέτα ως καρικατούρα στα παράθυρα της Κονσιερζερί και το γαλλικό heavy metal συγκρότημα «Gojira» να τραγουδά από κάτω, η Aya Nakamura να χορεύει με τη στρατιωτική μπάντα, ο χρονοταξιδιώτης μασκοφόρος παρκουρίστας που κατά πολλούς παρέπεμπε σε έναν από τους πρωταγωνιστές της διάσημης γαλλικής σειράς βιντεοπαιχνιδιών Assassins Creed της Ubisoft, η αναπαράσταση-σάτιρα του Μυστικού Δείπνου από πολύ δημοφιλείς καλλιτέχνες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, με σαφή υπονοούμενα προς τον ρόλο της Καθολικής Εκκλησίας πριν τη Γαλλική Επανάσταση, τις σχέσεις της με τη Μοναρχία, αλλά και τις μετέπειτα πολυάριθμες καταγγελίες για περιστατικά παιδοφιλίας (115.000 Γάλλοι ιερείς ενοχοποιήθηκαν και πολλοί εξ’ αυτών καταδικάστηκαν για τη σεξουαλική κακοποίηση περίπου 216.000 παιδιών από το 1950 μέχρι και το 2019, με τον Πάπα Φραγκίσκο να εκφράζει δημοσίως τη ντροπή του), η προβολή έργων πασίγνωστων οίκων μόδας (π.χ. Louis Vuitton, Christian Dior κ.α.) ακριβώς δίπλα από τα έργα νέων ταλαντούχων σχεδιαστών, άγνωστων -ακόμη- στο ευρύ κοινό, υπογραμμίζοντας έτσι πως θέση στη γαλλική κοινωνία έχουν και οι μεν και οι δε, τα Minions να «κλέβουν» τη Mona Lisa και να «αποδομούν» το σοβαρό της προφίλ, το μεταλλικό άλογο με τη γυναίκα αναβάτρια που συμβόλιζε την αφοσίωση της χώρας στην επιστημονική αρτιότητα (σύμφωνα με την ανακοίνωση της γαλλικής φαρμακοβιομηχανίας SANOFI, συνδημιουργού του συγκεκριμένου αλόγου και συνολικά του δρώμενου), η εμβληματική Céline Dion να ερμηνεύει το τραγούδι «L'Hymne à l'Amour» της Edith Piaf πάνω στον Πύργο του Άιφελ, όλα αυτά τα ασύνδετα και ταυτοχρόνως τέλεια συνδεδεμένα μεταξύ τους, είναι η πολιτικοκοινωνική ταυτότητα της σύγχρονης Γαλλίας που σίγουρα απέχει πολύ από κάθετί ομοιογενές και συμβατικό.

Ως προς το αθλητικό κομμάτι, οι κανονισμοί σε όλα τα αθλήματα (με εξαίρεση τα νέα) συνέχισαν να είναι οι ίδιοι όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο το 2020, πρωτίστως για να διευκολυνθούν οι ίδιοι οι αθλητές και να μην αδικηθούν οι προσπάθειές τους. Οι όποιες επικρίσεις σε σχέση με συγκεκριμένους αθλητές και συγκεκριμένα περιστατικά κατά τη διάρκεια των αγωνισμάτων (π.χ. ο χαρακτηρισμός μιας γυναίκας με ορμονική διαταραχή ως άνδρα και η πεποίθηση ότι η ισλαμική Αλγερία θα επέτρεπε ποτέ σε οποιονδήποτε ΛΟΑΤΚΙ αθλητή να την εκπροσωπήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, η εκτίμηση ότι η λοίμωξη τεσσάρων από τους εκατοντάδες αθλητές που κολύμπησαν στον Σηκουάνα οφείλεται στην υγειονομική κατάσταση του ποταμού και όχι σε τροφική δηλητηρίαση ή κάποια ίωση που αφορoύσε μόνο τους ίδιους και πολλά ακόμη) αποτελούν αποδεδειγμένα παραπληροφόρηση που ξεκίνησε από συγκεκριμένους κύκλους ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και διαδόθηκε περαιτέρω από τους υποστηρικτές τους.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, εδώ και πολλές δεκαετίες, είναι ένας πανέμορφος συνδυασμός του Αθλητισμού με την Τέχνη. Τόσο ο Αθλητισμός, όσο και η Τέχνη, έχουν τις πόρτες τους διάπλατα ανοιχτές σε όσους τα αγαπούν γι’ αυτό που πραγματικά πρεσβεύουν. Για τους άλλους, που διαφωνούν, δεν τους επιβάλλεται από κανέναν να παρακολουθούν δρώμενα που δεν τους εκφράζουν. Εξάλλου, τμήματα της τελετής έναρξης των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων δεν προβλήθηκαν στα τηλεοπτικά κανάλια κρατών που πολιτισμικά απέχουν από τέτοιου είδους θεάματα. Η ειρηνική μας συνύπαρξη, παρά τις διαφορές μας, είναι ένα από τα πολλά επιτεύγματα που καθιστούν τη δημοκρατία μας τόσο μεγαλειώδη. Τουλάχιστον γι’ αυτούς που έχουν την τύχη να ζουν σε μια χώρα με δημοκρατία.

Από την άλλη όμως, ανεξαρτήτως από το που ζει κανείς, αν όλοι μπορούσαν να παρακολουθήσουν με άνεση τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Γαλλία τότε μάλλον αυτοί δεν θα ήταν αρκετά γαλλικοί.

Popular posts from this blog

«Ο ελέφαντας στο δωμάτιο»

"The elephant in the room"

Ευρώπη: Η επόμενη μέρα