Chris Kavetsos's Blog

     Η πολιτική ορθότητα ορίζεται άτυπα ως η ηθική υποχρέωση του ατόμου να αποφεύγει τη χρήση εκφράσεων ή την πραγμάτωση ενεργειών που θεωρείται πως προσβάλλουν ένα μέρος της κοινωνίας, είτε αυτό είναι μεγάλο, είτε αυτό είναι μικρό. Το σπουδαιότερο ερώτημα που τίθεται σε σχέση με την πολυσυζητημένη έννοια της πολιτικής ορθότητας είναι το ποιος έχει την εξουσιοδότηση να την ορίζει, καθώς και να επιβάλλει την εφαρμογή της και κυρίως, από που ή από ποιον έχει λάβει αυτή την εξουσιοδότηση.      Γενικά, στα σύγχρονα κράτη δικαίου, ο πολίτης πρέπει να συμπεριφέρεται σύμφωνα με αυτά που ορίζουν το Σύνταγμα και οι Νόμοι του κράτους στο οποίο διαμένει και όταν αυτό δεν συμβαίνει, η εκτελεστική εξουσία σε συνεργασία με τη δικαστική, έχουν την υποχρέωση να σωφρονίσουν τον παραβάτη ακολουθώντας τις προβλεπόμενες από τον Νόμο διαδικασίες. Το πρόβλημα είναι πως η πολιτική ορθότητα εντάσσεται σε ένα εξωθεσμικό πλαίσιο και η εφαρμογή της επιβάλλεται από άτομα που δεν δια...

     Η Ταϊβάν (ως περιοχή της Κίνας με ειδικό διοικητικό καθεστώς) ή «Κινεζική Ταϊπέι» (κατά τα συμφωνηθέντα στο Ψήφισμα Ναγκόγια (Συμφωνία Αμοιβαίας Αναγνώρισης μεταξύ της Ταϊβάν και της Κίνας όταν πρόκειται για τη συμμετοχή, τόσο της μίας, όσο και της άλλης, στις δραστηριότητες της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής)) ή «Δημοκρατία της Κίνας» (όπως αυτοαποκαλείται), είναι ένα μερικώς αναγνωρισμένο νησιωτικό κράτος ( de facto ) στην περιοχή της Ανατολικής Ασίας. Στα κράτη που έχουν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ταϊβάν δεν εντάσσονται τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Για την ακρίβεια, μόνο 14 κράτη παγκοσμίως διατηρούν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις με την Ταϊβάν.      Με ΑΕΠ (ονομαστικό) ύψους 580 δισ. δολαρίων, πληθυσμό περίπου 23.000.000 ανθρώπων και απόσταση 160 χιλιομέτρων από τις ακτές της Κίνας, η Ταϊβάν δεν επανήλθε τυχαία στη διεθνή επικαιρότητα. Αντιθέτως, επί σειρά δεκαετιών και παρά τις αντιξοότητες, αποτελεί μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη ...

In the late 18th century, the first President of the United States, George Washington, stated that "One day, after the model of the United States of America, the United States of Europe will be created." A few decades later, in 1849, one of the main representatives of French Romanticism, Victor Hugo, declared that "A day will come when all the nations of this continent, without losing their distinctive character or their glorious individuality, will unite in a higher entity and form the European brotherhood. A day will come when there will be no more battlefields but fields of ideas. A day will come when bullets and bombs will be replaced by votes. A day will come when we will see the United States of America and the United States of Europe face to face, reaching out to each other across the sea." Even later, in May 1930, the French Foreign Minister, Aristide Briand, formally submitted the first comprehensive political proposal in favor of European unification, know...

     Στα τέλη του 18 ου αιώνα, ο πρώτος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον, δήλωσε ότι «Μια μέρα, κατά το μοντέλο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης θα δημιουργηθούν». Μερικές δεκαετίες αργότερα και συγκεκριμένα, το 1849, ένας εκ των βασικών εκπροσώπων του γαλλικού ρομαντισμού, ο Βίκτωρ Ουγκώ, δήλωσε πως «Θα έλθει μια μέρα που όλα τα έθνη αυτής της ηπείρου, χωρίς να χάσουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους ή την ένδοξη ατομικότητά τους, θα συνενωθούν σε μια ανώτερη οντότητα και θα συναποτελέσουν την ευρωπαϊκή αδελφότητα. Θα έλθει μια μέρα που δεν θα υπάρχουν πια άλλα πεδία μαχών εκτός από τα πεδία των ιδεών. Θα έλθει μια μέρα που οι σφαίρες και οι βόμβες θα αντικατασταθούν από τις ψήφους. Θα έλθει μια μέρα όπου θα δούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης πρόσωπο με πρόσωπο, να απλώνουν το χέρι τους η μια προς την άλλη κατά πλάτος της θάλασσας». Ακόμη πιο μετά, τον Μάιο του 1930, ο Υπουργός Εξωτερι...

            Σε αυτό το άρθρο θα επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε το σημερινό πολιτικό σκηνικό με βάση το σύνολο των δημοσκοπήσεων, τις αποφάσεις της κυβέρνησης, τις δηλώσεις των ίδιων των πολιτικών και των κομμάτων τους, τις απόψεις των δημοσιογράφων αλλά και όλων εκείνων που έχουν πρόσβαση στον δημόσιο λόγο και εν συνεχεία, να καταλήξουμε σε ορισμένα ενδιαφέροντα συμπεράσματα.   Για τη Νέα Δημοκρατία           Μετά από μια σειρά διεθνών, ευρωπαϊκών και εθνικών κρίσεων, φαίνεται πως οι απώλειες για τη Νέα Δημοκρατία είναι λιγότερες από αυτές που εκτιμούσαν ή ακριβέστερα, ήλπιζαν οι αντίπαλοί της. Το κόμμα, υπό την Προεδρία του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει καταφέρει να σχηματίσει μια εκ των πραγμάτων ανθεκτική αυτοδύναμη κυβέρνηση η οποία, ύστερα από την πανδημία και την πολύμηνη καραντίνα, τις φυσικές καταστροφές, τόσο τον χειμώνα, όσο και το καλοκαίρι, την άνοδο του πληθωρισμού, τη...

     Όπως έχουμε αναλύσει σε παλαιότερο άρθρο , οι παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας έχουν ως αφετηρία τις αρχές του 1970 και συγκεκριμένα, το 1973, όταν ξεκίνησαν να εγείρονται οι πρώτες τουρκικές αξιώσεις κατά της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Σαφώς, από εκείνη την χρονική περίοδο μέχρι και σήμερα, με αποκλειστική υπαιτιότητα της τουρκικής πλευράς, η ελληνοτουρκική αλληλεπικαλυπτόμενη υφαλοκρηπίδα παραμένει μη οριοθετημένη. Αυτό θεωρητικά σημαίνει ότι κανένα από τα δύο κράτη δεν μπορεί να ασκήσει πλήρως τα κυριαρχικά του δικαιώματα επί των θαλασσίων περιοχών που δυνητικά του ανήκουν, μέχρι το όλο ζήτημα να επιλυθεί όπως προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και ειδικότερα, από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.      Μετά από ένα έτος περίπου, το 1974, το σκοτάδι της ελληνικής δικτατορίας απλώθηκε τόσο πολύ, που δυστυχώς κατάφερε να φτάσει μέχρι την Κύπρο και να πυροδοτήσει τα γνωστά και ανατριχιαστικά για όλους μας γεγ...

           Η εισβολή των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία αποτελεί αναμφίβολα μια μεγάλη απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη, 77 περίπου χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι πολιτικές, δημοσιογραφικές και επιστημονικές αναλύσεις που έχουν διεξαχθεί επί του ζητήματος είναι αναρίθμητες και συχνά αντικρουόμενες. Κάποιες άλλες, για μια κατάσταση τόσο σύνθετη, όσο και δυναμική, όπως αυτή στην Ουκρανία, ήταν μάλλον πρόωρες και ως εκ τούτου, ανακριβείς ως προς τις προβλέψεις τους. Σε κάθε περίπτωση πάντως, σχεδόν 1,5 μήνα μετά την έναρξη αυτού του οδυνηρού και αναχρονιστικού πολέμου, θεωρώ πως βρισκόμαστε στο κατάλληλο χρονικό σημείο για να προσεγγίσουμε το θέμα επαρκώς και να εκτιμήσουμε ουσιωδώς τι οδήγησε την Ευρώπη σε αυτόν τον όλεθρο, καθώς και τι θα πρέπει να αναμένουμε μετά την συνθηκολόγηση μεταξύ των δύο πλευρών.   Οι αιτίες Οι βασικές αιτίες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία είναι επί της ουσίας τρεις κ...

       Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία χρόνια είναι η έλλειψη ενεργειακής αυτονομίας. Πριν από κάποιες δεκαετίες, η καύση του άνθρακα, με πολλαπλές μεθόδους, αποτελούσε μια ικανοποιητική λύση για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των ευρωπαϊκών κρατών. Πλέον όμως, η κλιματική αλλαγή, που προκαλείται από τις υπερβολικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, δεν μας επιτρέπει να συνεχίσουμε να βασιζόμαστε στον άνθρακα για την παραγωγή ενέργειας. Για τον λόγο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση, όντας παγκοσμίως πρωτοπόρα στον αγώνα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αποφάσισε σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο να περιορίσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα επί ευρωπαϊκού εδάφους και να αναζητήσει εναλλακτικές πηγές ενέργειας περισσότερο φιλικές προς το περιβάλλον σε σύγκριση με τον άνθρακα. Μία από αυτές τις επιλογές ήταν και εξακολουθεί να είναι το φυσικό αέριο, που κατά την αξιοποίησή του για την παρ...

     Οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας είχαν ξεκινήσει από την εποχή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και συγκεκριμένα από το 1709 όταν οι ρωσικές δυνάμεις κατατρόπωσαν τις σουηδικές οι οποίες ήταν εγκατεστημένες στην ευρύτερη περιοχή της σημερινής Ουκρανίας. Ύστερα, λοιπόν, από αυτή την στρατιωτική επιτυχία οι Ρώσοι κυριαρχούσαν στην Ουκρανία επί σειρά ετών. Στην πραγματικότητα όμως, οι στενές σχέσεις μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας εδραιώθηκαν λίγο μετά τη Ρωσική Επανάσταση και τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ειδικότερα, στην Ουκρανία του 1918, μετά την απελευθέρωση της χώρας από τις Κεντρικές Δυνάμεις, επικράτησαν οι ιδέες των Μπολσεβίκων με αποτέλεσμα η φιλοσοβιετική κυβέρνηση εκείνης της περιόδου να αποφασίσει την προσχώρηση της χώρας στη Σοβιετική Ένωση με το όνομα «Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας». Μάλιστα, το 1922, υπογράφοντας τη σχετική διεθνή σύμβαση, η Ουκρανία κατέστη εκ των ιδρυτικών μελών της Ε.Σ.Σ.Δ..      Το 199...

               Τα διδάγματα που έχουμε αντλήσει από την πανδημία συνολικά, ως κοινωνία, είναι πολλά και σπουδαία. Πρόκειται για διδάγματα υγειονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και φυσικά, ηθικά. Κάποια από αυτά τα διδάγματα αναλύθηκαν σε παλαιότερο άρθρο μου. Για να στείλουμε την πανδημία στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, όπως συστήνει και ο τίτλος αυτού του άρθρου, θα πρέπει να μελετήσουμε αυτά τα διδάγματα με προσοχή και να τα κατανοήσουμε σε βάθος. Ένα από τα διδάγματα της πανδημίας είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, χάρη στα δισεκατομμύρια ευρώ που έχει επενδύσει, όχι μόνο για την ανάπτυξη αποτελεσματικών εμβολίων και φαρμάκων, αλλά και για την αποδοχή τους από το ευρύ κοινό, μέσω αναρίθμητων διαφημιστικών εκστρατειών σε όλα τα κράτη-μέλη, κατάφερε να σώσει τις ζωές εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών, όταν, υπό άλλες συνθήκες, αυτές θα είχαν χαθεί. Ένα ακόμη σημαντικό δίδαγμα είναι πως τα εμβόλια αποτελούν βασικό μέσο αντιμετώπισης της πανδ...

  Μια σύντομη ιστορική αναδρομή             Οι κυριότερες φυλές που κατοικούν στη Ρουάντα είναι οι Χούτου, από τον 14 ο αιώνα μ.Χ. και σε ποσοστό 90% και οι Τούτσι, από τον 15 ο αιώνα μ.Χ. και σε ποσοστό 8%. Το υπόλοιπο 2% των μόνιμων κατοίκων της χώρας είναι μια φυλή των Πυγμαίων, οι Τούα. Από το 1890 και μέχρι τα μέσα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ρουάντα αποτέλεσε αποικία της Γερμανίας, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου το 1885. Το 1916, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Βέλγιο, ως αντίπαλος της Γερμανίας, απέστειλε στρατιωτικές δυνάμεις στη Ρουάντα και πήρε τον έλεγχο της χώρας από τους Γερμανούς. Αφού οι Βέλγοι ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας, συνέχισαν τον φυλετικό διαχωρισμό που είχαν ξεκινήσει οι προηγούμενοι κατακτητές. Πιο συγκεκριμένα, όρισαν τους Τούτσι ως ανώτερη φυλή, παραχωρώντας τους προνόμια που δεν είχαν οι άλλες φυλές που κατοικούσαν στην περιοχή ενώ παράλληλα απαγόρευσαν...